· Home · Gastboek Bakkum · Geschiedenis · De Camping · De Omgeving Games · Delta Force 2 · DF LW · MOH:AA · Op. Flashpoint · RTCW Linux · ADSL Links · SITSquad · Nova-Inside Stats · Stats Operation Flashpoint Zo'n klein jaartje geleden Sergant Pike zat in op de passagiersstoel van de legerjeep van het voorbijrazende landschap te genieten. Afwezig streelde hij zijn machinegeweer en dacht aan de actie die hem en zijn twintig medesoldaten wachtte. Volgens de briefing zouden ze het dorpje St. John ongeveer een half uurtje bereiken voordat de vijand hetzelfde zou doen. Net genoeg tijd om een warme ontvangst voor te bereiden. Daarna zou het wachten zijn op hun trager oprukkende tanks om dan in een gezamelijke actie de vijand voor eens en altijd van dit eiland te verjagen. Yep, vandaag zou het gebeuren! Toch speurde hij een tikkeltje zenuwachtig de lucht af - je weet maar nooit. Het moet zo'n klein jaartje geleden zijn dat de jongens van Codemasters me voor 1nsane 'en nog enkele andere games' naar Londen uitnodigden. "Kunnen jullie persmuskieten gelijk zien waar we nog allemaal mee bezig zijn". Nu was 1nsane één van de racers waar ik als 's werelds slechtste chauffeur toch nog een heleboel plezier aan beleefde, maar op de terugvlucht hadden mijn collega's-concurrenten en ikzelf het maar over één game: Operation Flashpoint. Een bescheiden maar duidelijk bezielde Tsjechish gamedesigner stelde in een klein hokje en gebroken Engels deze super-ambitieuze tactische shooter voor. Niet één journalist die het spel onder ogen kreeg was niet overtuigd van de knal die dit in de shootergemeenschap zou maken. Het nieuws verspreidde zich als een lopend vuurtje en enkele maanden later gonsde het op het Internet net zo hard over Flashpoint als destijds over een volgende Quake of Unreal - en dit zonder alle marketinghype. Vloekend spurtte Sergant Pike met nu nog een goed dozijn andere overlevenden de dekking van een dichtbegroeid bos in. Achter zich ontplofte de brandstoftank van de laatste vrachtwagen waardoor hun totale wagenpark nu definitief tot schroot herleid was. Twee vijandelijke helicopters waren plots over de heuvelrug opgedoken en hadden Pike's kleine karavaan voor wat target practice gebruikt. Zeven jongens hadden het niet overleefd, beide helicopters cirkelden nog min of meer ongeschonden boven hun hoofden, maar het bladerdek was gelukkig dicht genoeg om hen aan het zicht te ontrekken. Een verrassingsaanval op St. John was nu echter wel zo goed als uitgesloten. Wachten op de tanks dan maar. Operation Flashpoint is een realistische en tactische shooter. Vermits je ongeveer in alles kan rijden of vliegen wat wielen, vleugels of rotors heeft en er dus jeeps, tanks, pantserwagens, vrachtauto's, helicopters en kleine verkenningsvliegtuigjes bestuurd kunnen worden lijkt het er inderdaad op dat de benaming 'totale oorlogsimulatie' die de makers hoog in het vaandel dragen, nog nooit zo dicht benaderd is. Ambitieus is dus het sleutelwoord in dit game. Nog nooit zagen we bijvoorbeeld zo'n groot 'speelterrein'. De eilanden waarop de actie plaatsvind meten soms meer dan 100 kilometer in diameter. Als infanterist kan je dan maar beter zo snel mogelijk wat gemotoriseerd materieel opvorderen of hopen dat je een helicopter kan instappen. Grafisch is Flashpoint een tikkeltje moeilijk te benaderen. Het hele game zit barstensvol bloedmooie en gedetailleerde visuele effecten: veranderend licht en schaduwen naargelang de stand van de zon, voor elke van de honderden soldaten wel een apart gezicht, fotorealistische texturen op de meeste objecten en landschappen waarbij je letterlijk kilometers ver kan kijken... En toch - het kan aan de zelden geziene realistische soberheid te wijten zijn - maar het geheel ziet er bij momenten toch een beetje platjes en kleurloos uit. Een fototextuur die op een muur van een huis geplakt is ziet er vanop afstand levensecht uit, maar wanneer je dichterbij komt blijft het natuurlijk wel een plat oppervlak, waar vensterbanken en andere onneffenheden niet uitspringen maar gewoon op geschilderd zijn. Ook durft er soms wel eens iets raars uit te zien wanneer twee objecten met elkaar in contact komen. Zo gebeurt het voertuigen in- en uitstappen door soldaten niet echt overtuigend. Gelukkig dompelt het spel je in no-time zo diep in het gebeuren onder dat je al echt moeite moet doen wil je je hieraan storen. Gigantische campagne "En dat maakt vier", dacht sergant Pike bij zichzelf, wanneer weer een vijandelijk sluipschutter met een goedgemikte granaat uit zijn schuilplaats geblast werd. Het dorp was eindelijk onder controle. De tegenstand was enorm geweest. Pike's medische korporaal deed wat hij kon om zijn zeven overgebleven manschappen terug gevechtsklaar te krijgen. Ook de tanks hadden harde klappen gekregen. Een slechte communicatie had hun aantal van 6 teruggebracht naar een armzalig tweetal dat bijna volledig door hun munitie heen zat. Maar goed, de vijand had nog grotere verliezen geleden en hopelijk hadden Pike's mannen de laatste helicopter van de tegenstanders in een naar de aarde tuimelende brok vuurwerk veranderd. Tijd om te hergroeperen en krachten te verzamelen voor de laatste push. Naast een aantal kant en klare missies krijg je in de singleplayermode van Flashpoint een gigantische campagne voorgeschoteld waarin je na een training als gewone soldaat begint. Het is dan alsof je middenin een koude oorlogsfilm terecht bent gekomen en zo goed mogelijk de orders van je meerderen tracht op te volgen én als het even kan dat nog te overleven ook. In tegenstelling tot andere shooters draait de actie niet zuiver rond jouw persoontje, maar ben je echt maar een radertje in een grotere oorlogsmachine. Je hoeft dus niet de held te gaan uithangen en je een beetje drukken terwijl de rest het werk klaart - of niet klaart natuurlijk. De held uithangen is trouwens sterk af te raden in Flashpoint. Eén welgemikte vijandelijke kogel kan dodelijk zijn of je zodanig toetakelen dat je jezelf naar een eerstehulp-post of medisch officier moet slepen - letterlijk. Hier ook geen blitse pakjes maar goedgecamoufleerde tegenstanders die vanop afstand overigens zeer moeilijk te onderscheiden zijn van je eigen troepen. Dit was het dan, het grote definitieve offensief. De artillerie liet granaat na granaat op het laatste bastion van de vijand neerdonderen. Pike's groepje bekeek het met een grimmig grijnslachje op de lippen en wisselde hun gewone soldatenplunje in voor een 'speciale operaties'-outfit. Met nachtkijkers en van geluidsdempers voorziene machinepistolen wachtten ze tot het donker was en legden dan de laatste twee kilometer volledig op hun buik af. De eerste wachtposten zaten waakzamer dan Pike wel had gewild de nacht in te staren. Gelukkig leken zij niet uitgerust met de nachtkijkers die alles in een spookachtig groen licht deden baden. Plop-plop-plop. Geluidloos zakten de nietsvermoedende vijanden in elkaar. Op naar het hoofdobjectief van deze missie: het buiten gevecht stellen van alle pantservoertuigen waarmee de vijand gehakt zou kunnen maken van de aanval die in de ochtend zou volgen. Naarmate je verder raakt in de campagne zal je van gewone infanterist promoveren naar de gezagvoerder van een steeds grotere groep units. Op dit moment krijgt Flashpoint een zeker real-time strategiegehalte. Je geeft nu orders aan je strijdmakkers terwijl je zelf midden in de actie blijft. Zo kan je hen bevelen in een tank plaats te nemen en er de vijand mee in de flank aan te vallen, terwijl jij met een ander groepje hen in de rug verrast. Ook zal je af en toe langere afstanden moeten overbruggen door beroep te doen op al het rollend of vliegend materieel dat er voorhanden is. Vind je een pantserwagen dan is dat mooi meegenomen, maar je kan het net zo goed moeten stellen met een oostblokversie van een bijzonder kleine gezinswagen of zelfs een traktor. Je kan zoals gezegd ook tanks en gevechtshelicopters besturen en hoewel je geen ervaren tank- of flightsimmer hoeft te zijn om deze beestjes onder controle te houden, is het spel zo uitgebalanceerd dat je allesbehalve oppermachtig bent aan het stuur van zo'n rijdend of vliegend fort. Er staat altijd wel zo'n ettertje van een vijand met een raketlanceerder te wachten tot hij een 'clean shot' heeft op jouw hoogtechnologisch en peperduur stukje oorlogsmateriaal. De laatste push Missie volbracht, als je dat kan tenminste nog kan zeggen als je met slechts de helft van je manschappen terugstrompeld naar je eigen rangen. Enfin, erop of eronder. Pike stuurt er enkele verkenners op uit om de zwaartepunten in de verdediging van de vijand uit te zoeken, waarna de tanks het maximum aan schade berokkenen met het half dozijn granaten dat hen nog rest. Snipers doen hun uiterste best van de met anti tankwapens uitgeruste tegenstanders tijdig uit te schakelen en plots lijkt het erop alsof de vijand begint te wankelen. 'Chaaaaaaaaaaaarge!!!' Kapitein Pike (luitenant Woodson en kapitein Harris kwamen jammerlijk om bij het eerste treffen) gooit de overblijfelsen van zijn troepen in de strijd met een vage omtrekkende beweging. De mannen zijn moe, maar beseffen dat eens dit achter de rug is, ze op een twee weken verlof mogen rekenen - of op eeuwige rust. Hoe meeslepend en knap geschreven de single-player campagne ook mag zijn, niets is leuker om samen met en tegen echte mensen te spelen. Operation Flashpoint is zo gemaakt dat de engine zoveel spelers zal kunnen ondersteunen als je hardware en connectie maar aankan. Onlangs speelde ik nog een 8 tegen 8-sessie, maar het zal pas echt fun worden wanneer je met 100 tegen 100 zal kunnen spelen. Hierdoor wordt het mogelijk een groter speelterrein te gebruiken (met weinig gamers durf je al wel eens te verdwalen op de gigantische eilanden van Flashpoint) en tactieken toe te passen waar zowel infanterie als tanks en helicopters een rol in kunnen spelen. Vooralsnog mag je een multiplayergame als Flashpoint vergelijken met Delta Force 3 maar dan mooier, realistischer en gewoonweg overtuigender. Dé tactische shooter van het moment. Operation Flashpoint is misschien niet 's werelds meest toegankelijke tactische shooter, maar zeker de meest realistische en... eigenlijk gewoonweg de beste die er momenteel te vinden is. Echter hoeft het voor mij niet te worden en ook wat de moeilijkheid betreft zitten we hier net aan het randje om voldoende gamers geïnteresseerd te houden. Vergeet rocketjumps en plasmabeams, duw je gezicht in het gras en kruip, soldaat! Hier geen power-ups, maar één enkele kogel die dodelijk kan zijn terwijl jij na vijftig meter sprinten je vizier amper stil kan houden en je hartslag haast je korte twijfelachtig gerichte vuurstoten overstemd. Veel plezier. 26 juni 2001 Bron: GameSpot score: 9.1